Afgewezen! - Tijs van Marle
Iedere schrijver kent het: die ene mail, dat telefoontje, die meeting waar je vol goede moed in ging — en vol zelftwijfel weer uit kwam. In ‘Afgewezen’ blikken Nederlandse scenaristen iedere vrijdagavond terug op hun pijnlijkste afwijzing. Deze week: Tijs van Marle.
1. Wat was je grootste afwijzing ooit?
Ik ben vorig jaar afgewezen bij Videoland met Clan, een grote crime/toekomst dramaserie. Het was een project waar ik drie jaar aan had gewerkt en waarvan ik 6 afleveringen van 50 min volledig in scenario had uitgewerkt. Na twee keer groen licht, kwam toch de afwijzing. Ze vonden een crime serie in de nabije toekomst toch te gevaarlijk na het floppen van een toekomst serie bij de NPO. Ik had niet eerder zo’n grote serie alleen opgezet en geschreven.
Waar ging het project over en waarom betekende het zoveel voor je?
Clan is een crime serie in een nabije toekomst waarin de wereld is gesegregeerd op DNA. Er wordt een reeks brute rituele moorden gepleegd door Clan, een onderdrukte spirituele nieuwe geloofsgroep. In de zoektocht naar antwoorden ontdekt een rechercheur dat er mogelijk vals spel is vanuit de conservatieve politieke hoek en worstelt ze ondertussen met haar diepgewortelde haat naar Clan, die in eerdere terroristische aanslagen haar geliefde heeft vermoord. Oef! Wat spannend!
Het was belangrijk voor me omdat alles wat nu in de wereld gebeurt, bij elkaar kwam in deze serie. Xenofobie, politiek bedrog, virusangsten en het niet loslaten van pijn uit het verleden. Ook was het de eerste keer dat ik zo’n grote nieuwe wereld heb gebouwd met een nieuw geloof en een nieuwe regels van de wereld. Het was een worldbuilding proces waar ik van genoot.
Hoe verwerkte je het? (Alcohol, wraakfantasieën, een andere serie bingewatchen?)
Ik heb het verwerkt met heel veel gelatenheid en best wat verdriet. Een plan gaat pas door op de eerste draaidag. Ik was dat even vergeten, omdat ik zo geloofde in de serie. Nu weet ik dat weer. Ik ben ook blij dat ik recentelijk ben begonnen met drinken zodat ik nu mijn verdriet weg kan drinken. Ik heb een aantal hele mooie projecten afgezegd om full time aan Clan te werken, waardoor het nog wel vaak pijn doet.
4. Met de kennis van nu: hadden ze een punt, of zijn het nog steeds walgelijke idioten?
Nee, ze hadden geen punt. Er is gehandeld vanuit angst en dat begrijp ik ook wel. Als een serie over de nabije toekomst flopt bij een andere zender ga je ook nadenken over je eigen keuzes. Maar Clan was groots en meeslepend. Heftige rituele moorden, gepijnigde rechercheurs, nieuwe militante geloofsgroepen die zich baseren op hun Neanderthaler DNA, kooigevechten met gebiohackte vechters, geheime gevangenissen, politieke intrige en mindcontrol door ontsloten DNA. Wat wil je nog meer!
5. Wat is de ene zin feedback die je nooit bent vergeten (en waarom)?
Ik kan me niks herinneren. Het ontwikkelen met Videoland was heel fijn. Het gevoel rondom de serie was eigenlijk heel positief. De keuze om het te cancellen was van hogerhand…
6. En... hoe ging het daarna verder met jou en dit project?
Ik ben nog steeds aan het bijkomen, maar ik fantaseer over een speelfilm. De wereld van Clan laat me nog niet los. Ondertussen heb ik me gestort op een van de mooiste films die ik ooit schreef. De kleutermusical ‘Olifantje in het bos’. In Juni in de bioscoop. Een mooie zoete troost na het verlies van gebiohackte kooivechters en rituele Clan moorden.
Tijs van Marle (1976) is scenarioschrijver voor film, tv en streamers. Naast veel jeugd en familiefilms schrijft hij ook veel comedy en licht drama. Hij schreef de Mees Kees films, de Dummie de Mummie films, telefilms als Bon Voyage en Bouwdorp en de serie Doctor Cheezy. Op dit moment werkt Tijs onder andere aan Tatta’s de serie, Floddertje de film, de verfilming van zijn eigen boekenreeksen Knots en Tuf en aan de podcast met zijn hond. Met Flux.